:: [Marijesblik] ::

:: dinsdag, november 26, 2002 ::

Lezend in de Adformatie, het blad voor reclame, marketing en media bedacht ik me wat de Nederlandse politiek nodig heeft. In navolging van ieder zichzelf respecterend product zou het politieke instituut (en dan bedoel ik het landelijke apparaat) een productmanager en/of marketing manager in de hand moeten nemen. Al sinds enkele jaren heeft iedere politieke partij, iedere lijsttrekker, ieder ministerie iets of iemand in dienst (een reclamebureau, een pr-vrouw, een campagne-tijger) die tracht het product JP Balkende, VVD, Thom de Graaf of ministerie van VROM goed aan de burger te brengen. Effectiviteitanalyses moeten bepalen of men daar in slaagt. Ik stel voor dat de eerstvolgende minister president die de politiek als een serieus product ziet, een sollicitatieprocedure start. Het is verdomme wel eens tijd om de politiek weer eens ‘als normaal’ te positioneren in plaats van als ‘circus’ of ‘bejaardenhuis’. Het wordt tijd dat we weer eens nieuws horen dat je doet denken ‘goh, dat wat er in de politiek gebeurt is nu precies wat we nodig hebben, laat ik de eerstvolgende keer dan toch maar weer gaan stemmen’. Verder stel ik voor dat eens in de zoveel tijd de verschillende productmanagers en marketing managers van de politieke partijen, lijsttrekkers en ministeries bijeen komen met de productmanagers en marketing managers van Shell, Unilever en Sara Lee, om ervaringen uit te wisselen over hoe het niet moet, maar vooral ook over hoe het wel moet.
:: Balance 4:02 a.m. [+] ::
...

Het geurgeheugen van de mens schijnt 1 van de meest sterke onbewuste geheugens te zijn. Er is veel informatie opgeslagen die soms teruggaat tot de vroege jeugd. Een geur kan heel veel herinneringen oproepen, maar ook gevoelens zonder dat je zeker weet waar het vandaan komt. Op dit gegeven wordt niet alleen door de aroma-oliënindustrie ingespeeld, maar ook door grote winkelbedrijven d.m.v. vers gebakken brood-geuren, dennen-geuren, koffie-geuren. Mijn neus heeft een sterk reukvermogen. Regelmatig wordt mijn geurgeheugen dan ook aangesproken. Als ik ‘Kouros’ ruik, moet ik denken aan mijn ‘bonus-broertje Patrick’ die ik van de middelbare school ken, als ik mandarijnen ruik denk ik meteen aan de koude winterdagen, als ik jonge pubers ruik ben ik meteen terug bij mijn brugklastijd, als ik ‘Keuls water’ ruik denk ik aan die lieve oude mevrouw waar ik vroeger elke week op bezoek ging, bij een bepaald soort wierook ruik ben ik meteen terug in een Tibetaanse tempel, bij een tandartslucht ben ik meteen thuis en bij de geur van kaneel denk ik aan gestoofde peertjes. De lijst is eindeloos. Ik vraag me af wat de geuren van nu zijn, die zich op dit moment een weg naar mijn onbewuste geheugen banen.
:: Balance 5:30 a.m. [+] ::
...

Tonight I'm going underworld!!!!!!
:: Balance 12:30 p.m. [+] ::
...

De politiek in Nederland wordt er niet leuker op!! De soap Tweede Kamer hebben we de afgelopen maanden kunnen bekijken, maar veel soeps was het niet. Het feit dat een grote partij als LPF niet in staat is geweest de gelederen te sluiten maakt de desillusie dat ‘politiek toch niets uithaalt’ alleen maar groter. Ik vrees dat de opkomst voor de komende verkiezingen marginaal zal zijn.

Maar niet alleen de landelijke politiek is er niet leuker op geworden. Ik maak vanuit mijn werk de lokale politiek in Rotterdam van heel dichtbij mee. Leefbaar Rotterdam heeft sinds 6 maart 16 zetels in de 45-zetels tellende Raad gekregen en besturen mee in het College middels 3 wethouders. Een grote nederlaag voor de PvdA die als decennia in Rotterdam de grootste partij is geweest. Voor Rotterdam is het goed dat er eens een andere kleur wind gaat waaien. De temperatuur van deze wind is mij echter veel te koud!

Ingezet door Fortuyn is de minachting van LR-leden voor de PvdA zeer groot. En dat is zolangzamerhand viceversa geworden. De mannetjes van beide partijen liggen in de raadsvergadering en in de lokale pers regelmatig met elkaar overhoop. Het niveau is om van te huilen. Niet dat de ellenlange debatten om de debatten weer terug moeten komen, maar er wordt nu te vaak op de man gespeeld. Ook ben ik er niet voor dat je als raadsleden maar zo dikke mik met elkaar bent, want een zekere professionele afstand mag je best hebben. Maar politieke uitspraken worden vaak zeer persoonlijk aangetrokken (zie ook dit discussieforum). Tot overmaat van ramp blijkt dat er bij de herinrichting van het stadhuis rekening gehouden moet worden met de wens van LR om niet naast de PvdA geplaatst te worden. Je zou je ‘collega’s’ toch maar gedag moeten zeggen.......
:: Balance 8:43 a.m. [+] ::
...

De Tibetaanse Gids
Hij is 31 jaar oud. Net zo oud als ik maar hij heeft een heel ander leven achter de rug. Eigenlijk staat hij synoniem voor alle Tibetaanse gidsen, want bijna allemaal hebben ze ongeveer deze leeftijd en 10 jaar geleden gevlucht naar India. Naar Dharamsala, waar de Dalai Lama met een grote Tibetaanse gemeenschap in ballingschap leeft. Na een tocht van ongeveer 15 dagen reizen in de nacht door het Himalaya-gebergte met een temperatuur van -20 C komen ze daar aan en worden verplicht een opleiding te volgen. Dat is waarom ze zo goed Engels spreken. De meeste van deze gidsen zijn teruggekomen omdat hun achtergebleven familieleden door de Chinezen bedreigd zijn. Bij het binnenkomen van hun geboorteland zijn ze eerste 2 maanden gemarteld in Shigatse, om vervolgens een aantal maanden in Lhasa ondervraagd te worden. Eenmaal weer thuis worden ze gids. Hebben ze in India geleerd de waarheid over hun land te vertellen, de Chinezen dwingen hun een leugen te verkondigen. Dat gaan niet samen en daarom gaat het vaak fout. Omdat de Chinezen tot voor kort (er worden nu 100 Chinezen opgeleid in de ‘Tibetaanse geschiedenis’ en men verwacht dat deze volgend jaar in Lhasa de boel zullen overnemen) nog geen alternatief voor deze Tibetaanse gidsen hebben, worden deze nauwlettend in de gaten gehouden door de PSB (Public Security Bureau). Dit betekent soms zelfs dat agenten in undercover gidsen achtervolgen. Hou je je ook maar een klein beetje niet aan het protocol, dan wordt je opgepakt en voor de rest van je leven uit je ambt gezet. Het is zelfs maar de vraag of je überhaupt aan werk komt, want voor alles heb je een vergunning nodig en die kan makkelijk geweigerd worden.
Onze gids weet niet òf en wanneer hij opgepakt zal worden. Het is mogelijk dat wij zijn laatste groep zijn. Een aantal weken geleden is er een Chinees met een Canadees paspoort geïnfiltreerd in een Canadese groep. Deze groep heeft vier gidsen gehad die zich allemaal in meerdere (bijv. zeggen dat de Panchen Lama ontvoerd is) of mindere (bijv. vertellen dat veel kloosters in de Culturele Revolutie vernietigd zijn) mate niet aan het protocol gehouden hebben. Alle vier zijn ze opgepakt en worden nu in de gevangenis in Lhasa gedwongen 100 tot 120 andere Tibetaanse gidsen aan te geven die hetzelfde doen als wat zij gedaan hebben. Als toerist in Tibet hoef je dit allemaal niet te weten. Want hier dit soort zaken praten is op zich al riskant voor de Tibetaanse gidsen. En ze vertrouwen helemaal niemand. Zelfs niet hun eigen landgenoten die als chauffeur meegaan.

Ik begrijp zo langzamerhand wel waarom de jonge generatie die in ballingschap opgroeit hun land met geweld willen innemen. Door het aanvragen van een dubbele nationaliteit krijgt deze groep de mogelijkheid in India in dienst te gaan. Het liefst worden ze dan nog naar Kasjmir gezonden zodat ze echt leren wat vechten is. Het druist alleen in tegen alles wat het Tibetaans boedhisme is. En dat is niet het enige probleem. Want ga er maar vanuit dat als ik deze informatie weet, de Chinezen het ook weten. Niet voor niets worden alle grensposten dubbel streng bewaakt en is er bij Mount Kailash in 1 jaar tijd een grote militaire kazerne gebouwd. Ik hoop maar dat de Dalai Lama voorlopig nog even blijft leven, want echt rooskleurig ziet het er niet uit voor de Tibetanen.

FREE TIBET!
:: Balance 5:00 a.m. [+] ::
...