:: [Marijesblik] ::

:: donderdag, juli 31, 2003 ::

Er is veel niet goed aan Amerika en de Amerikanen. Toch moet ik zeggen dat ik de laatste tijd steeds meer verlang naar de servicegerichtheid van dit volk. Vorige week stuurde ik nog een gefrustreerd mailtje naar mijn lief, waarin ik me beklaagde over het feit dat ik me zo’n zeikerd voel. Een voorbeeld:
Bij een grote sportwinkel in Rotterdam kocht ik samen met een nieuwe sportbroek een leuk katoenen Esprit-shirtje: wit en rood. Na 1 keer wassen op 40 graden (geheel volgens de figuurtjes in het labeltje) blijkt het wit geen wit meer te zijn, maar roze. “Had je het maar in de azijn moeten zetten” hoor ik je denken?! Maar dat stond niet in het wasvoorschrift. De dag na aankoop ga ik terug naar dezelfde winkel. Na overleg met de superieur word ik in het gelijk gesteld en krijg een tegoedbon. Een tegoedbon? “Ja, mevrouw bij klachten en ruilingen wordt geen geld teruggegeven”. Ik laat me die bon aansmeren, loop naar buiten, raak bij ieder pas steeds bozer en besluit terug te gaan. “Ik vind het een rare zaak dat ik niet gewoon mijn geld kan terugkrijgen. Kijk, als het gaat om iets dat ik toch niet leuk vind dat is het wat anders, maar dit is gewoon iets waar ik niks aan kan doen. Ik wil gewoon een shirtje bij mijn broek en jullie hebben verder niks. Bovendien woon ik ook nog niet eens in deze stad. Ik wil ergens anders kunnen kijken en dus mijn geld terug”. Mijn stem wordt steeds luider en uiteindelijk gaat de hoofdverkoper overstag. Pffff, wat kost dat toch een bak energie. En wat voel ik me een zeikerd.

Een ander voorbeeld:
Ruim 3 maanden geleden een trouwjurk tegen het luttele bedrag van 1500 eurootjes gekocht bij een gerenommeerde winkel. Je zou toch een zekere service verwachten voor zo’n aankoop, het gaan uiteindelijk niet om een pakje boter bij de plaatselijke super. Maar helemaal niks van dit alles! De week waarin deze jurk geleverd zou worden is al weer 5 weken geleden. Bij de eerste pas dien je je schoenen en lingerie mee te nemen, zodat de jurk precies op maat gemaakt kan worden. En voor de aanschaf van schoenen is het handig als je weet wat precies de kleur van de jurk is. “Nee mevrouw, wij leveren nooit kleurstaaltjes omdat uw jurk altijd een beetje kan afwijken van de jurk die wij in de winkel hebben hangen. U kunt alleen een stukje stof krijgen op het moment dat er van uw eigen jurk een stuk afgehaald is.” Maar potverdomme dat kan alleen maar als ik bij de eerste keer passen de juiste schoenen heb en die kan ik alleen maar kopen als ik weet wat de kleur van de jurk is. Het kostte me een uur en 4 doorverbindingen. Pas toen ik ging dreigen met het indienen van een klacht, ging de hoofdverkoopster overstag. Ik kon tegen het einde van de middag een stukje stof komen ophalen. Pffff, wat kost dat toch een bak energie. En wat voel ik me een zeikerd.

Het punt is dat je gewoon een zeikerd gemaakt wordt. Het is een onvermijdelijke ontwikkeling, net als met de gemedicaliseerde patiënt die heel eigengereid zijn eigen medicatie of behandeling oplegd aan de arts. Dat komt niet omdat hij dat zo graag wil, nee dat komt omdat hij zo gemaakt wordt. Dus ik ben geen zeiker, maar wordt zo gemaakt!!! Zouden er a.j.b. niet wat meer winkels zoals de Hema of H&M kunnen komen, daar krijg je gewoon zonder morren je geld terug. Scheelt een hoop energie en je kunt gewoon aardig tegen elkaar doen!
:: Balance 6:50 a.m. [+] ::
...

Al een paar maanden geleden las in het Rotterdams Dagblad een stukje over Tasha’s World wat me nieuwsgierig maakte. Een dame van Nederlandse bodem die zingt in de stijl van Jill Scott en Erykah Badu. Haar debut-cd heeft ze op 12 juni jl. gelanceerd in Paradiso. Omdat ik zelf met vakantie was heb ik mijn broertje getipt. Hoewel hij normaal gesproken goed op de hoogte is van opkomende artiesten had hij van Natasha Slagtand nog nooit gehoord: onbegrijpelijk. Want deze vrouw heeft naast een fantastische uitstraling, een dijk van een stem. Nu ze deze week in de Veronica Gids staat hoop ik dat ze gaat doorbreken tot het grote publiek. Ook al is het altijd charmant het gevoel te hebben ‘iemand een beetje voor jezelf’ te hebben, hoop ik echt dat ze nu eens eindelijk zal doorbreken in Nederland. Tasha's World sleepte op vrijdag 30 mei in Londen een prestigieuze EMMA-Award in de wacht. Nederland kan nu echt niet meer achterblijven! Kopen die ceedee!
:: Balance 5:13 a.m. [+] ::
...